มูซาชิ ซามูไรดาบคู่ ที่โด่งดังที่สุดในประวัติศาสตร์ของประเทศญี่ปุ่น เป็นบุคคลที่มีตัวตนจริงๆ มีชีวิตอยู่ในราว ค.ศ. 1584-1645 จากประวัติการต่อสู้กว่า 60 ครั้ง ไม่เคยแพ้เลยแม้แต่ครั้งเดียวนั่นไม่ใช่โชคช่วย แต่เป็นเพราะฝึกฝนมาอย่างดีทั้งร่างกายและจิตใจอย่างหนัก โดยเฉพาะการฝึกจิตเพื่อเอาชนะศัตรูภายในตนเอง จนกระทั่ง "มีความสามารถที่จะรบชนะ”
มูซาชิ เป็นผู้แต่งหนังสือเกี่ยวกับกลยุทธ์การต่อสู้ ชื่อ คัมภีร์ห้าห่วง (The Book of Five Rings) ซึ่งทั่วโลกยอมรับว่าเป็นผลงานอัจฉริยะ มูซาชิ มิได้มีแค่ชัยชนะในสมรภูมิเท่านั้น หากเป็นทั้งการแสวงหาทางด้านจิตวิญญาณ-ความหมายแห่งชีวิต และความเป็นเลิศในเชิงดาบไปพร้อม ๆ กัน เขาเป็นลูกของซามูไรบ้านนอกขาดแม่ และในวัยเด็กทำท่าว่าจะเป็นคนที่เอาดีไม่ได้ อย่างไรก็ตามลักษณะเด่นของมูซาชิคือเป็นคนบึกบึนไม่ยอมแพ้ใครซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญอย่างหนึ่งของนักรบ สำหรับการเป็นนักรบนั้นแตกต่างจากนักฆ่าโดยสิ้นเชิง นักรบย่อมเห็นคุณค่าของชีวิตไม่ว่าของตนเอง หรือของผู้อื่น ไม่โอ้อวดเสี่ยงภัยอย่างไร้สาระ พร้อมเสียสละชีวิตเพื่อบรรลุจุดมุ่งหมายที่เหมาะสมจริง ๆ
มูซาชิได้เลิกนิสัยมุทะลุดุดันชอบเอาชนะแบบบ้าเลือด แล้วหันมาแสวงหาหนทางการเป็นนักสู้ที่แท้จริง การใช้กำลังกับภูมิปัญญามิใช่สิ่งแยกออกจากกันได้ มูซาชิอ่านทุกอย่างตั้งแต่ประวัติศาสตร์ปรัชญามาจนถึงตำราพิชัยสงคราม ขณะเดียวกันก็ได้ฝึกควบคุมตัวเองให้รู้จักสงบนิ่งเมื่อต้องเผชิญกับเหตุการณ์อันเลวร้าย มูซาชิได้ค้นพบว่าหนทางแห่งนักรบนั้นแยกไม่ออกจากหนทางแห่งความเป็นคน ความเป็นเลิศในเพลงดาบคือสิ่งเดียวกับความงาม ความสงัดสุข และความดี พูดอีกนัยหนึ่งคือ มูซาชิจะไม่สามารถบรรลุความเป็นเลิศในฝีมือได้ถ้าหากเขาไม่แสวงหาทางหลุดพ้นในระดับจิตวิญญาณไปพร้อมๆกัน
ท่ามกลางการฝึกฝีมือดาบ มูซาชิได้เรียนรู้การวาดภาพ การแกะสลัก การเขียนบทกวี ตลอดจนสิ่งประณีตละเอียดอ่อนอีกหลาย ๆ อย่าง ในที่สุดเขาก็ค้นพบว่าทั้งหมดนี้เป็นสิ่งเดียวกัน " มันคือศักยภาพของความเป็นคน " จากเด็กหนุ่มที่บ้าเลือดไร้ทิศทาง มูซาชิค่อย ๆ กลายเป็นหนุ่มใหญ่ที่อ่อนน้อมถ่อมตน ละเอียดอ่อนทั้งกับผู้อื่นและตัวเอง เขาเติบโตพ้นเรื่องของศักดิ์ศรีหน้าตาที่เป็นเพียงเปลือกนอก ตลอดจนลาภ ยศ สรรเสริญทั้งปวง อันนี้ทำให้มูซาชิสามารถหลีกเลี่ยงสมรภูมิที่ไม่จำเป็นได้โดยไม่แยแสกับเสียงติฉินนินทา ทว่ายามใดที่ต้องรบ เขาก็สามารถรบได้ด้วยความสงบนิ่งดุจภูผา ศัตรูคนแล้วคนเล่าร่วงล้มด้วยเพลงดาบไร้สำนักของเขา กระทั่งชื่อมูซาชิกลายเป็นที่รู้จักกันทั่วไป แม้ในยามที่มีชื่อเสียงแล้วก็ตาม มิยาโมโตะ มูซาชิก็ยังใช้ชีวิตเหมือนนักพรตผู้ถือดาบ กินอยู่สมถะ นุ่งเจียมห่มเจียม ครองตัวเป็นนักดาบไร้สังกัดปราศจากฐานะตำแหน่งใด ๆ ในวงจรอำนาจซึ่งกำลังแก่งแย่งชิงดีกันอย่างเอาเป็นเอาตายมูซาชิกล่าวว่า "สำหรับเขาแล้ว วิถีแห่งดาบไม่ได้เป็นไปเพื่อการเอาชีวิตผู้อื่น แต่เป็นไปเพื่อยกระดับจิตวิญญาณของตนเอง"
เมื่ออ่านเรื่องราวของมูซาชิแล้ว ทำให้ผู้เขียนคิดถึงวิถีการเดินทางของตนเองที่ไม่ต่างไปจากมูซาชิ แต่เป็นการเดินทางบนวิถีของการเทรด การฝึกฝนอย่างหนักเท่านั้น ที่จะทำให้เราอยู่รอดในสนามที่โหดร้ายแห่งนี้ สนามที่ดุดันไม่ต่างจากสนามประลองดาบของมูซาชิ การฝึกฝนจิตใจให้มีความนิ่งและเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับอาวุธหรือระบบเทรดที่เราใช้ เป็นสิ่งที่เราต้องเผชิญและผ่านมันไปให้ได้
เพราะเพลงกระบี่หรือรูปแบบและเทคนิคในการเทรด ไม่ใช่หัวใจที่จะทำให้เรา "มีความสามารถที่จะได้กำไร" หากแต่คือการฝึกจิตเพื่อชนะศัตรูภายในตัวเราเอง พร้อมๆไปกับการเพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกาย ความหนักแน่นทางความคิดและอารมณ์ รวมถึงความคมของอาวุธซึ่งก็คือ ระบบเทรด ทั้งหมดนี้มันต้องเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน หากเราสามารถฝึกฝนอย่างหนักในช่วงเวลาที่ต่อเนื่องยาวนาน ด้วยจิตใจที่มุ่งมั่น เฉกเช่นเดียวกันมูซาชิแล้ว เพลงดาบที่เราเทรดเดอร์จะร่ายมันในสนามเทรดแห่งนี้ จึงคู่ควรที่จะอยู่รอด และ "มีความสามารถที่จะได้กำไร"
สำหรับเราแล้ว วิถีแห่งการเทรดไม่ได้เป็นไปเพื่อเพียงการหาเงินเท่านั้น แต่มันเป็นไปเพื่อยกระดับจิตวิญญาณเช่นเดียวกัน.....
เรียบเรียงโดย 2Btrader
เครดิต : http://www.oknation.net/blog/jommand26
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น